Het begin
Door: Fascal Evers
Blijf op de hoogte en volg Fascal
01 Januari 2015 | Indonesië, Kuta
Lieve vrienden/familie,
Eindelijk is het zover; mijn 1e blog! Na 3,5 week in Bali te zijn, heb ik nu eindelijk voldoende om over naar huis te schrijven. Laat ik dus maar bij het begin beginnen.
Bij aankomst in Bali (na 15 uur reizen) word je overspoelt door de warmte, de mensen en de chaos die dit mooie eiland ons toeristen te bieden heeft. Natuurlijk loopt het bij Danny en mij nooit zoals gepland en hebben we het eerste uur na aankomst, moeten zoeken naar internet. De reden? We hadden het adres van het hotel alleen in onze mail-inbox staan.
Uiteindelijk hebben we een computer met internet gevonden en kon ik een sigaretje gaan roken.
Ons hotel lag ongeveer een half uur van het vliegveld vandaan en na onze ervaringen in Ghana, wisten we precies wat we konden verwachten van de ‘locals’ als het aankomt op afdingen/omgang met de toeristen. Na 3 taxichauffeurs de deur te hebben gewezen, elegant als ik ben, waren we eindelijk onderweg.
Bij aankomst stond ons een mooie verrassing te wachten. Onze hotelkamer was erg luxe, schoon en had een mooi uitzicht op een goed ontworpen zwembad. We zouden hier een week blijven, dus hebben we vooral genoten van alle rust. Het waar we verbleven heet: Sanur. Dit is een rustig gebied van Bali, waar vooral veel gepensioneerde mannen met Balinese vrouwen rondlopen. Veel uitgaan is er dus niet bij.
Het hotel bood ons fietsen aan om mee rond te touren en hier hebben de ook volop gebruik van gemaakt. We maakten ritten over de boulevard, dronken veel Healthy Juices en zijn dus echt toegekomen aan onze rust. (dit hadden we natuurlijk erg hard nodig, na de afgelopen maanden reizen)
Na een week relaxen tussen de oudjes, besloten we om naar de westkant van Bali te reizen. Hier zouden wat meer jongeren rondlopen die, net als ons, wat levendiger zijn. Seminyak is een redelijk groot gebied, vol met winkeltjes (YES), barretjes en jeugdige toeristen. Hier hebben we 5 dagen vooral genoten van de zon, het strand en het eten. Het klinkt allemaal erg zwaar, maar dat was het niet. De tijd vloog voorbij. Danny had namelijk een nieuwe missie; hij wilde gaan surfen. Hij wilde niet ‘leren’ surfen, nee. Hij wilde de grootste golven van Bali opzoeken en die gaan besurfen. Of beglijden. Ik weet eigenlijk niet hoe hij zo ambitieus geworden is, maar als Danny denkt dat hij iets kan dan gaat hij het ook doen. Hoe knap ik dit ook aan hem vind, ik had zo mijn twijfels. Helaas zaten de golven niet erg mee toen wij er waren en onze dagen in dit gebied zaten er ook alweer op.
Nu was het de tijd om te denken aan waar we Kerst en Oud&Nieuw wilden vieren. We hebben besloten om dit (uiteraard) in het schijnbaar gezelligste deel van Bali te doen, namelijk: Kuta. Hier zouden de golven erg hoog zijn, het uitgaansleven erg fraai en er zou voldoende te doen zijn om te tijd door te komen. En dat is waar. We verbleven twee weken in een groot, luxe hotel inclusief fitness en sauna. Ik snap nog steeds niet waarom er op dit eiland überhaupt ook maar één sauna te vinden is, want ik heb nog nooit zoveel gezweet als hier buiten.
Het hotel lag niet ver van het centrum van Kuta, dus we besloten de eerste dag om hierheen te lopen. Al die beweging beviel ons toch niet zo en we hebben direct een scooter gehuurd (met roze helm!). Het is een tijd geleden dat ik zo bang was in/op een voertuig. 30 km/uur voelt hier aan als 180 km/uur. Ten eerste rijdt iedereen hier links en ten tweede is het net zo georganiseerd op de weg als in Ghana. Lopende mensen, honden, scooters en auto’s/bussen rijden overal tussendoor en over de stoep. Nu heb ik toevallig een vriend die nergens het kwaad/gevaar in ziet, dus dat waren me de ritjes wel.
Na een paar keer achterop gezeten te hebben, vond ik het eigenlijk supervet om dit land zo te mogen zien. Totdat er een auto mijn voet klemreed. Nu ben ik de scooter weer zat.
De golven hier zijn veel hoger dan in Seminyak, dus Danny vermaakte zich dagenlang in de zee, terwijl ik poepiebruin werd. Hij straalde helemaal, ik denk dat hij er een passie bij heeft. En nu moet ik toch echt gaan toegeven; hij kan het supergoed!
Van de Kerstdagen hebben wij hier vrij weinig meegekregen. De ‘locals’ vieren het niet en de toeristen (vooral Engelsen) zijn eigenlijk elke avond/middag net zo dronken als we met Kerst hebben mogen zien. Toch hebben we er zelf het beste van weten te maken en hebben lekker gegeten en wat drankjes gedronken.
Nog even een belangrijk feitje tussendoor: Wij hebben in de dagen tussen Kerst en Oud&Nieuw, weliswaar een kleine, aardbeving meegemaakt! Dit alles gebeurde tijdens een once in a lifetime, diepgaand gesprek tussen Danny en mijzelf, over of er een God bestond. Ik denk dat “HIJ” zijn punt duidelijk heeft gemaakt.
Gister was het dan zover: Het einde van 2014. Hoewel wij Facebook erg in de gaten houden, hebben wij dit ook minder meegekregen dan in Nederland. We zijn wezen stappen in één van de bekendste clubs hier; Skygarden. Ik denk dat je het kunt vergelijken met Hollywood, Rotterdam. Alleen was dit wat classy-er. Verschillende zalen met verschillende muziek/mensen.
Het aftellen ging niet helemaal super, we hebben er namelijk geen een gehad. Dus wij zijn 2015 ingegaan zonder dat we het wisten. Als dat geen originele manier is, weet ik het ook niet meer.
Vandaag hebben we een plan gemaakt voor de komende 10 dagen. Wij hebben een auto gehuurd, noem het maar een ANWB-echtpaar-busje, en we gaan als een echt Nederlands stel lekker rond het eiland trekken. Hier zullen we in de volgende blog meer van laten zien.
Tot snel en veel liefs!
Eindelijk is het zover; mijn 1e blog! Na 3,5 week in Bali te zijn, heb ik nu eindelijk voldoende om over naar huis te schrijven. Laat ik dus maar bij het begin beginnen.
Bij aankomst in Bali (na 15 uur reizen) word je overspoelt door de warmte, de mensen en de chaos die dit mooie eiland ons toeristen te bieden heeft. Natuurlijk loopt het bij Danny en mij nooit zoals gepland en hebben we het eerste uur na aankomst, moeten zoeken naar internet. De reden? We hadden het adres van het hotel alleen in onze mail-inbox staan.
Uiteindelijk hebben we een computer met internet gevonden en kon ik een sigaretje gaan roken.
Ons hotel lag ongeveer een half uur van het vliegveld vandaan en na onze ervaringen in Ghana, wisten we precies wat we konden verwachten van de ‘locals’ als het aankomt op afdingen/omgang met de toeristen. Na 3 taxichauffeurs de deur te hebben gewezen, elegant als ik ben, waren we eindelijk onderweg.
Bij aankomst stond ons een mooie verrassing te wachten. Onze hotelkamer was erg luxe, schoon en had een mooi uitzicht op een goed ontworpen zwembad. We zouden hier een week blijven, dus hebben we vooral genoten van alle rust. Het waar we verbleven heet: Sanur. Dit is een rustig gebied van Bali, waar vooral veel gepensioneerde mannen met Balinese vrouwen rondlopen. Veel uitgaan is er dus niet bij.
Het hotel bood ons fietsen aan om mee rond te touren en hier hebben de ook volop gebruik van gemaakt. We maakten ritten over de boulevard, dronken veel Healthy Juices en zijn dus echt toegekomen aan onze rust. (dit hadden we natuurlijk erg hard nodig, na de afgelopen maanden reizen)
Na een week relaxen tussen de oudjes, besloten we om naar de westkant van Bali te reizen. Hier zouden wat meer jongeren rondlopen die, net als ons, wat levendiger zijn. Seminyak is een redelijk groot gebied, vol met winkeltjes (YES), barretjes en jeugdige toeristen. Hier hebben we 5 dagen vooral genoten van de zon, het strand en het eten. Het klinkt allemaal erg zwaar, maar dat was het niet. De tijd vloog voorbij. Danny had namelijk een nieuwe missie; hij wilde gaan surfen. Hij wilde niet ‘leren’ surfen, nee. Hij wilde de grootste golven van Bali opzoeken en die gaan besurfen. Of beglijden. Ik weet eigenlijk niet hoe hij zo ambitieus geworden is, maar als Danny denkt dat hij iets kan dan gaat hij het ook doen. Hoe knap ik dit ook aan hem vind, ik had zo mijn twijfels. Helaas zaten de golven niet erg mee toen wij er waren en onze dagen in dit gebied zaten er ook alweer op.
Nu was het de tijd om te denken aan waar we Kerst en Oud&Nieuw wilden vieren. We hebben besloten om dit (uiteraard) in het schijnbaar gezelligste deel van Bali te doen, namelijk: Kuta. Hier zouden de golven erg hoog zijn, het uitgaansleven erg fraai en er zou voldoende te doen zijn om te tijd door te komen. En dat is waar. We verbleven twee weken in een groot, luxe hotel inclusief fitness en sauna. Ik snap nog steeds niet waarom er op dit eiland überhaupt ook maar één sauna te vinden is, want ik heb nog nooit zoveel gezweet als hier buiten.
Het hotel lag niet ver van het centrum van Kuta, dus we besloten de eerste dag om hierheen te lopen. Al die beweging beviel ons toch niet zo en we hebben direct een scooter gehuurd (met roze helm!). Het is een tijd geleden dat ik zo bang was in/op een voertuig. 30 km/uur voelt hier aan als 180 km/uur. Ten eerste rijdt iedereen hier links en ten tweede is het net zo georganiseerd op de weg als in Ghana. Lopende mensen, honden, scooters en auto’s/bussen rijden overal tussendoor en over de stoep. Nu heb ik toevallig een vriend die nergens het kwaad/gevaar in ziet, dus dat waren me de ritjes wel.
Na een paar keer achterop gezeten te hebben, vond ik het eigenlijk supervet om dit land zo te mogen zien. Totdat er een auto mijn voet klemreed. Nu ben ik de scooter weer zat.
De golven hier zijn veel hoger dan in Seminyak, dus Danny vermaakte zich dagenlang in de zee, terwijl ik poepiebruin werd. Hij straalde helemaal, ik denk dat hij er een passie bij heeft. En nu moet ik toch echt gaan toegeven; hij kan het supergoed!
Van de Kerstdagen hebben wij hier vrij weinig meegekregen. De ‘locals’ vieren het niet en de toeristen (vooral Engelsen) zijn eigenlijk elke avond/middag net zo dronken als we met Kerst hebben mogen zien. Toch hebben we er zelf het beste van weten te maken en hebben lekker gegeten en wat drankjes gedronken.
Nog even een belangrijk feitje tussendoor: Wij hebben in de dagen tussen Kerst en Oud&Nieuw, weliswaar een kleine, aardbeving meegemaakt! Dit alles gebeurde tijdens een once in a lifetime, diepgaand gesprek tussen Danny en mijzelf, over of er een God bestond. Ik denk dat “HIJ” zijn punt duidelijk heeft gemaakt.
Gister was het dan zover: Het einde van 2014. Hoewel wij Facebook erg in de gaten houden, hebben wij dit ook minder meegekregen dan in Nederland. We zijn wezen stappen in één van de bekendste clubs hier; Skygarden. Ik denk dat je het kunt vergelijken met Hollywood, Rotterdam. Alleen was dit wat classy-er. Verschillende zalen met verschillende muziek/mensen.
Het aftellen ging niet helemaal super, we hebben er namelijk geen een gehad. Dus wij zijn 2015 ingegaan zonder dat we het wisten. Als dat geen originele manier is, weet ik het ook niet meer.
Vandaag hebben we een plan gemaakt voor de komende 10 dagen. Wij hebben een auto gehuurd, noem het maar een ANWB-echtpaar-busje, en we gaan als een echt Nederlands stel lekker rond het eiland trekken. Hier zullen we in de volgende blog meer van laten zien.
Tot snel en veel liefs!
-
01 Januari 2015 - 17:18
Elly:
wauwww geweldig om te lezen.
Leuk geschreven.
Ik wil alles horen van jullie hoor.
Geniet er van veel liefs van ons.... -
01 Januari 2015 - 17:31
Bert:
Leuk al die avonturen geniet nog maar even van dit mooie eiland.
Pas goed op elkaar. -
01 Januari 2015 - 17:43
Ineke:
Heel leuk om te lezen Fascal ik blijf het lezen ,veel plezier en kijk goed uit met zijn tweeën . -
01 Januari 2015 - 18:30
Joke:
Zo te lezen genieten jullie volop vooral zo
doorgaan.Je leeft tenslotte maar 1 keer.
Heel leuk om te lezen blijf jullie volgen xxxx
Groetjes xx Joke en Noud
-
01 Januari 2015 - 18:51
Michelle Dost:
he wat leuk om wat van jullie te horen!! Zo te horen gaat t erg lekker daar!! Heerlijk genieten van elkaar en het land!!
Wij wensen jullie nog veel plezier en een goed 2015 -
01 Januari 2015 - 19:11
Oma Evers:
Fascal, je kan een boek schrijven! Je doet het heel goed en ik zal je graag volgen. Veel geluk on 2015 -
01 Januari 2015 - 22:37
Carla:
Hallo Fascal en Danny, leuke manier om ons allemaal op de hoogte te houden.
Doe voorzichtig en pas goed op elkaar. We blijven jullie volgen.
Gelukkig nieuwjaar gewenst van Piet en Carla -
02 Januari 2015 - 17:02
Marion:
Happy new year Fascal en Danny.
Leuk verslag. Leuk om jullie belevenissen te volgen zo. Geniet ervan!
grt.Marion -
02 Januari 2015 - 20:07
Esmée:
Heel leuk om te lezen! Veel plezier nog daar allebei! Happy new year :)
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
